به گزارش مجله شنایا و به نقل از ایندیپندنت، این بذرها و مواد گیاهی عبارت‌اند از ۴۷ محصول از جمله ۱۲ دانه غلات، ۲۸ بذر محصول فروشی که برای مصارف خود مزرعه مانند خوراک دام‌ها و غیره نیست، هفت گیاه مقاوم به شوری قلیایی و ۷۶ گونه گیاه جنگلی، علف، گل و گیاهان دارویی. ۱۳ میکروارگانیسم دیگر از جمله میکروارگانیسم‌های کشاورزی و صنعتی، قارچ‌های خوراکی، جلبک‌ها و خزه‌ها نیز بخشی از مجموعه مواد ژنتیکی‌اند که به مدار فرستاده شدند.
کشت فضایی به منظور قرار دادن دانه‌ها در معرض پرتوهای کیهانی یا ریزگرانش در فضا برای ایجاد جهش‌های ژنتیکی احتمالی سودمند است. چنین تغییراتی می‌توانند عملکرد محصول را افزایش دهد و گیاهان را در برابر خشکسالی و برخی بیماری‌ها مقاوم‌تر کند.
چین از دهه‌ها پیش درگیر کشت فضایی بوده و این تحقیقات را از دهه ۱۹۸۰ با استفاده از فضاپیمای قابل‌بازیافت شی‌جیان شروع کرده است. در حال حاضر در ایستگاه فضایی بین‌المللی نیز آزمایش‌های مشابهی در حال انجام شدن است.
چین ساخت تیانگونگ را در سال ۲۰۲۲ به پایان رساند. سرنشینان فعلی که ۳۰ ماه مه به فضاپیمای شنژو ۱۶ وارد شدند، در حال انجام دادن پنجمین ماموریت فضایی در این ایستگاه مداری‌اند.
